1. De meest relevante punten
- Deze tekst is een aanvulling op de NHG standaarden ‘virushepatitis en andere leveraandoeningen’ en ‘het SOA consult’.
- In Afrika, Azië en delen van Zuid-Amerika is hepatitis B hoog-endemisch.
- In landen waar hepatitis B hoog-endemisch voorkomt, gebeurt besmetting doorgaans perinataal of op jonge leeftijd (< 5 jaar). Hierbij is de kans op een chronisch verloop zeer hoog.
- Chronische hepatitis B geeft een hoog risico op levercirrose en hepatocellulair carcinoom.
- Screen migranten uit hoog risicogebieden actief
- Men onderscheidt landen waar hepatitis B hoog, intermediair en laag endemisch voorkomt.
Hoog-endemische gebieden met name in Azië, Afrika en delen van Zuid-Amerika. - Circa 45% van de wereldbevolking leeft in hoog-endemisch gebied (prevalentie chronische Hepatitis B infectie ≥ 8%, lifetime risico op infectie > 60%).
- Wereldwijd: circa 250 miljoen dragers
- Nederland: circa 40.000 dragers.
Hepatitis B wordt overgedragen door contact met besmette lichaamsvloeistoffen (bloed, sperma, vaginaal vocht). Het virus dringt binnen door beschadigde huid en intacte slijmvliezen.
- In westerse landen gebeurt transmissie vaak op volwassen leeftijd. Seksuele overdracht en parenterale transmissie bij intraveneuze druggebruikers zijn verantwoordelijk voor het grootste deel van de nieuwe infecties.
- In ontwikkelingslanden is horizontale transmissie echter de belangrijkste weg van overdracht: binnen het gezin of huishouden is overdracht mogelijk door gemeenschappelijk gebruik van scheermesjes of tandenborstels of andere situaties waarin (vaak onopgemerkt) bloed-bloedcontact plaatsvindt.
- Perinatale transmissie is zeer efficiënt en speelt een belangrijke rol in hoog- en intermediair-endemische landen. Het risico op perinatale infectie is afhankelijk van de mate van actieve virusreplicatie ten tijde van de bevalling en varieert van 10 tot 90%.
- Ruim 60% van de infecties in hoog-endemische gebieden worden opgelopen voor de leeftijd van 5 jaar.
Zie NHG standaard ‘virushepatitis en andere leveraandoeningen’.
Met betrekking tot migranten uit hoog- of intermediair-endemische gebieden is het volgende van belang:
- In het algemeen zal een hevigere immuunrespons op infectie met het hepatitis B virus leiden tot meer ziekteverschijnselen (klinische hepatitis) en een betere klaring van het virus. Een subklinisch verloop gaat frequent gepaard met het ontwikkelen van een chronische hepatitis B infectie.
- Hoe jonger een kind is als het geïnfecteerd wordt, hoe minder hevig de immuunrespons en hoe groter het risico op het ontwikkelen van chronische hepatitis B:
- perinatale infectie: > 90% ontwikkelt chronische hepatitis B
- infectie tussen 1 – 5 jr: 25 – 50% ontwikkelt chronische hepatitis B
- infectie op volwassen leeftijd: < 5% ontwikkelt chronische hepatitis B
- Omdat in ontwikkelingslanden de meeste besmettingen plaatsvinden op de leeftijd < 5 jaar, is het risico op het hebben van chronische hepatitis B sterk verhoogd. Er is daarbij vaak geen anamnese van een eerder doorgemaakte hepatitis.
- Een chronisch verloop is meestal asymptomatisch. Soms is er sprake van moeheid.
Onbehandeld ontstaat bij ongeveer 20% van de volwassenen met chronisch actieve hepatitis B na 5 tot 25 jaar levercirrose en bij circa 10% van de patiënten met levercirrose ontstaat binnen 5 jaar een levercelcarcinoom.
Zie NHG standaard ‘virushepatitis en andere leveraandoeningen’.
- Opsporen van chronische hepatitis B (HbsAg) is raadzaam bij migranten uit hoog- of intermediair- endemisch gebied.
- Verwijs patiënten met een actieve chronische hepatitis B infectie of een ernstige acute hepatitis B infectie naar een hepatitisbehandelcentrum.
- Controleer patiënten met een inactieve chronische hepatitis B infectie conform de NHG standaard ‘virushepatitis en andere leveraandoeningen’.
hepatitis B, HBV, levercirrose, hepatocellulair carcinoom
